هنر سرانگشت بافندگان استان سمنان بر دار قالی مصداق اقتصاد مقاومتی است , اما آلامی بر این نقوش سایه افکنده است که از مراحل تولید آغاز میشود و تا دلالانی که دست به دست آن را میچرخانند ادامه دارد . رنجی جانفرسا که زیبایی ترنج به ارمغان میآورد و از آن نصیبی نمیبرد.به گزارش ایرنا , بیشک, یکی از اصیلترین هنرهای ایرانیان که در جهان همواره درخشیده , هنر فرشبافی است که به جرات میتوان از آن به عنوان اقتصادیترین هنر ایران زمین نام برد.هنری که از دیرباز در این سرزمین رواج دارد ، مصداق بارز اقتصاد مقاومتی است ، یعنی درونگرا و برون سنگب م. دسترنجی که با سرمایهای کوچک میتوان آن را راهاندازی کرد و بیشترین دلارهای ارزی را برای کشور از طرن آرورد از طرن آن بده. قدمت صنعت فرش استان سمنانبیش از یکصد سال از ورود صنعت فرش یا گلستان منازل به استان سمنان میگذرد ؛ همان هنر دست مردان و زنانی که با سرانگشتانشان از رشتهای بیجان, گرهی مملو از عشق بر دار میزنند تا نقشی بیافرینند که ستایش همگان را برانگیزد, البته کارشناسان معتقدند در این استان نمونههای دستبافتههایی که به عنوان فرش مورد استفاده قرار میگرفته سابقهای بسیار طولانیتر دارد; مثلا نوعی دست بافته در سنگسر یا مهدیشهر امروزی از رسته گلیم ریشه در هنر ساسانی دارد که هنیشوزد هم تولید.
همچنین, کارشناسان فرش میگویند, تاریخ فرش دستبافت در استان سمنان به شیوه نوین (کلمه شیوه نوین نه به معنی شیوه جدید بافت است , بلکه به نوع ایجاد پرز مرتبط میشود) به میانه قرن 13 هجری خورشیدی میرسد و سرخه, سمنان, شهمیزراد, شاهرود , دامغان و مناطقی نظیرخارتوران و طرود از نخستین شهرها و مناطقی هستند که در گستره این استان کویری به بافت فرش دستبافت پرداختهاند.در حال حاضر , فرشهای استان سمنان اغلب به 2 بخش روستایی در طرود شاهرود و ایلاتی در سنگسر تقسیم میشود که هرکدام ویژگیهای خاص خود را دارند. ۱۰ هزار نفر بافنده فرش در استان سمنان به دنبال رزق حلالسالهاست که مردان و زنان استان سمنان بر روی تخته چوبی مینشینند, یک تن بلند بلند نقشهای میخواند و بقیه افراد رج به رج بر دار قالی گرهای میزنند تا با کمک یکدیگر سمفونی رزق حلال بنوازند, سمفونی که با ارتزاق 10 هزار بافنده این استان عجین شد .معاون امور بازرگانی و توسعه تجارت سازمان صنعت, معدن و تجارت استان سمنان میگوید: بیش از 10 هزار بافنده فعال استان سالانه با تولید 24 هزارمترمربع فرش به هنرآفرینی در این صنعت اشتغال دارند.حمیدرضا مداح میافزاید که هشت مجتمع قالیبافی در استان سمنان وجود دارد و این تعداد بافنده در 93 کارگاه در استان فعالیت می کنند.وی در ادامه با اشاره به فعالیت کارگاههای قالیبافی به صورت متمرکز و غیرمتمرکز گفت: 58 کارگاه به صورت متمرکز و 35 کارگاه به صورت غیرمتمرکز فعالند و سالانه 24 هزارمترمربع فرش دستباف توسط بافندگان خانگی و بافندگان شاغل در کارگاه ها و مجتمع های قالیبافی در استان تولید میشود.به گفته, معاون امور بازرگانی و توسعه تجارت سازمان صنعت, معدن و تجارت استان سمنان, تعداد شرکتهای تعاونی فعال در حوزه فرش دستباف حدود 26 شرکت است که از این تعداد, 20 شرکت تعاونی فرش دستباف شهری و 6 تعاونی فرش دستباف روستایی زیر نظر 2 اتحادیه شرکتهای تعاونی فرش دستباف روستایی و اتحادیه شرکتهای تعاونی صنایع دستی و فرش دستباف شهنیت فعلدباف شهنیت فعلد.رج به رج با رنج بافندگانزمانی رنج بافندگان استان سمنان فزونی مییابد که حاصل دسترنجشان را در ویترینهای مههازههای شهرهاا انشازههای شهرهای ان تن به ت ان نااه شهرهای انشتن ته د ب البته دردِ مشکلات این قشر از همان مراحل آغاز تولید جلوهنمایی میکند. زمانی که پشم گوسفندان ایلات سنگسر و شاهرود با قیمتی ناچیز توسط صنعتگران اصفهانی خریداری , ریسیده, رنگرزی شده و دوباره به خود بافندگان این استان فروخته میشود , آن هم به قیمتی چندبرابر.نخ های چله را صنعتگران کاشانی و طرحها را نایینیها برای بافندگان استان سمنان تهیه می کنند و در نهایت حاصل دسترنج مردان و زنانی که دار و نخهای قالی از صبح تا غروب پیش رویشان است , آنقدر که حتی متوجه گذشت زمان نمیشوند, به دستان دلالان استان های دیگر میرسد.گاهی, تولید بافندگان استان سمنان توسط دلالان با نام فرش اصفهان با قیمتی بیش از سه برابر نرخ تمام شده برای بافندگان به دست مشتریان بعضا در همین اسستن میردن اسستن میرد گرهزدنی به کام دلالانحسین طباطبایی, یکی از فعالان صنعت فرش دستبافت استان سمنان میگوید : مشکلات مالی بافندگان استان به حدی است که آنان توان تهیه نخ و ابریشم را ندارند بنابراین مجبورند تا برای دیگران فرش ببافند و در ازای آن دستمزد ناچیزی دریافت کنند.وی میافزاید : بسیاری از بافندگان شاهرودی برای دیگران فرش میبافند و تمام امیدشان به دلالانی است که این هنر نفیس را از آنها میخرند.این فعال صنعت فرشبافی به سود سرشار دلالان اشاره و تصریح میکند : دلالان حاصل دسترنج بافندگان استان سمنان را تا سه برابر قیمت تولیدی در کارگاهها در بازارهای کشور عرضه میکنند. نبود برندی به نام فرش سمنانطباطبایی با بیان اینکه فرشبافی شغل آسانی نیست، می افزاید: عمده بافندگان به مشکلات تنفسی، ریوی، چشم، مفاصل گردن، مچ و زانو مبتلا میشوند، اما در پایان حتی اندکی پسانداز برای درمان خود ندارند.دیگر فعال حوزه فرش دستبافت، نیز میگوید: امروز درآمد بافندگان استان سمنان به علت نبود بازار مناسب پایین است.رضا گلی در خصوص چرایی مشکلات بازار فرش تولید استان سمنان، تاکید میکند که نبود برندی به نام فرش استان سمنان به مانند فرش کاشان، نائین و اصفهان، از دیگر مشکلات دستبافتههای این خطه است البته از سوی دیگر تبلیغات فراوان فرشهای ماشینی و گرانی فرش دستباف هم مزید بر علت است.