خداوند در قرآن به چه کسانی سلام کرده است؟

اهمیت سلام در قرآن یکی از آداب و سنن اسلامی , سلام کردن به یکدیگر و جواب سلام است که اسلام در این رابطه برنامه های وسیعی دارد به طوری که خداوند در قرآن کریم می فرماید : "وإذا حییتم بتحیة فحیوا بأحسن منهآ أو ردوهآ إن الله کان عَلَی کُلِّ شَیْ ءٍ حَسِیبًا »؛ «و هنگامی که به یکی از شما تحیّت داده شد ، پاسخ آن را بهتر بدهید یا لااقل به همان گون ه پپاسخا د د. معنی سلام:
سلام در واژه همان درود فارسی است. بعضی گفته اند «سلام» درود ناپیوسته و منفصل زبانی است در مقابل صلاة که درود متصل و پیوسته قلبی است ؛ «ولی بنابر آنچه که گفته شد سلام هم میتواند مستمر و از کنه وجود برآید»

در قرآن 42 دفعه این کلمه در آیات آمده است که معناهای مختلف دارند. سلام یکی از اسم های خدا: "هو الله الذی لا اله به جز هو الملک القدوس السلام ...» اوست خدای یکتا که معبودی جز وی نیست فرمان روا منزه از هر عیب و سلامت بخش ... در این آیه منظور از سلام این است که با سلام و عافیت برخورد ميکند نه با ستیز و جنگ و یا شر و زیان و خداوند هیچگونه ضرو بها خلنق لچو ز بها خلنق نمی ز خداوند در قرآن به چه کسانی سلام کرده است؟
درصورتی که خداوند سبحان کسی را مورد سلام قرار داد در جهان و آخرت همراه اوست و چه اندک هستند کسانیکه خداوند به آنان سلام نموده است , همان پیامبران بزرگ الشانی که آیات ذیل در مورد آن ها فرود آمده است :

1- ابراهیم پیامبر: نخستین کسی که خداوند در قرآن به وی سلام کرده است ؛ و سلام علی ابراهیم (صافات / 109) سلام بر ابراهیم ، سلامی از ناحیه آن پروردگار جلیل بسوی پیامبال بسوی پیامبا که ال.

2- نوح پیامبر ، پدر دوم آدمیان: سَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِی الْعَالَمِینَ (صافات / 79) سلام بر نواح دا بین جهبانی!

3- مسیح عیسای  وسلام علیه یوم ولد ویوم یموت ویوم یبعث حیا (مریم / 15) سلام بر وی, آن روز که تولد یافت, و آن روز که می میرد, و آن روز که زنده برانگیخته ميشود! (پیامبری که سلام خدا پیوسته همراه اوست.)

4- و هارون موسی  سلام على موسى وهارون (صافات / 120) سلام بر موسی و هارون

5- پیامبر الیاس سلام على إل یاسین (صافات / 130) سلام برالیاس

6- انبیای عظام جمیع  وسلام على المرسلین (صافات / 181) سلام بر فرستادگان (ورسولان الهي باد) سلامهای دیگری هم در قرآن آمده که عبارتند از:

7- سلام من بره سلام ولقد جاءت رسلنا إبراهیم بالبشرى قالوا سلاما قال سلام فما لبث أن جاء بعجل حنیذ (هود / 69) فرستادگان ما [= ملائکه] براي ابراهیم نوید آوردند; گفتند: "سلام!" (وی هم) گفت: "سلام!" و طولی نکشید که گوساله بریانی (براي آن ها) آورد.

8- سلام ملائکه در بهشت بر اولواالالباب (خرددمندان) و صبر پیشگان  ... إنما یتذكر أولوا الألبب ... سلم علیكم بما صبرتم فنعم عقبى الدار (رعد / 19- 24)
... تنها صاحبان اندیشه خاطرنشان میشوند ... ( و به آنان ميگويند :) سلام بر شما به خاطر صبر و استقامتتان! چه نیکوست عاقبت آن سرای جاویدان

9- سلام نگهبانان بهشت به پرهیزكاران ... أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَیكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِینَ (زمر / 73) و م الم آياگ ن ن باد ميشون بهشن باد: «يشون بهشن باز ميشون بهشن باز: «يشون بن باد: گوارایتان باد این نعمتها! داخل بهشت شوید و جاودانه بمانید! »

ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ آمِنِینَ (حجر / 46) (ملائکه به آن ها ميگويند :) داخل این باغها شوید با سلامت و امنیت!

10- سلام بر رهپویان وادی هدایت  وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى (طه / 47) و درود بر آن کاکاس باکهع عن تز هيکهاس باع کهنتز هيهع

11- سلام بر دردانه های افرینش و بندگان برگزیده الهي  قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَامٌ عَلَىم عِبَاد االم عِبَادِهِ النت البَادِهِ الَّذِینَ / مخصبِادِهِ ان سنَ / مبَادِهِ ان سن / / م خصبَادِهِ السنَ / م )بِادِهِ الَّذِین / / م و سلام بر بندگان برگزیده اش! »

12- سلام بندگان خاص حق بر جاهلان دور از ادب وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِینَ یمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا( فرقان/ 63)
بندگان( خاص خداوند) رحمان، کسانی هستند که با ارامش و افتاده بر زمین راه می روند؛ و زمانی که جاهلان آن ها را مخاطب سازند( و سخنان نابه‌خردانه گویند)، به آن ها سلام ميگويند ( و با بی اعتنایی و بزرگی می گذرند) ؛

13- سلام بر خانواده، از اداب ورود به خانه یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُیوتًا غَیرَ بُیوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَى أَهْلِهَا ذَلِكُمْ خَیرٌ لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ( نور/ 27)
ای افردی که ایمان آورده اید! در منزل هایی غیر از منزل خود وارد نشوید تا اجازه بگیرید و بر اهل آن منزل سلام کنید؛ این براي شما بهتر است؛ شاید متذکر شوید!

14- سلام بر شب قدر سَلَامٌ هِی حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ( قدر/ 5) سلام بر شب قدر تا طلوع فجر! شب قدر، شبى است سرشار از سلامت( و برکت و بخشش)، از شروع تا طلوع سپیده به دلیل آن که هم قرآن در آن نازل شده:إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیلَةِ الْقَدْرِ( قدر/ 1) ما آن[= قرآن] را در شب قدر نازل کردیم! ؛ و هم ملائکه و روح در آن شب نازل مى گردند: تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ( قدر/ 4) فرشتگان و« روح» در آن شب به اجازه پروردگارشان براي( تقدیر) هر کاری نازل میشوند .